ترسيم افقي دراز مدت، و رسيدن به آن از طريق برنامه‌هاي توسعه كه شروع آن از ابتداي سال 1384 مي‌باشد، يكي از رسالت‌هاي مهم نظام جمهوري اسلامي ايران بوده است كه توسط مجموعه كارشناسي دولت تدوين و توسط مقام معظم رهبري و مراجع قانوني نيز تأييد و تصويب شده است. مسلم اينكه يكي از قدم‌هاي اساسي توسعه كشور كه همان ترسيم چشم‌انداز است، بطور موفقيت‌آميزي به اتمام رسيده است اما اين قدم اول و ابتداي كار است، يك نظام مديريت عملكرد در سطح كلان كه برنامه‌هاي توسعه را در قالب برنامه‌هاي زمانبندي يكساله و حتي كمتر، مورد پالايش قرار داده و بازخوردهاي لازم را جهت هموار كردن راه رسيدن به چشم‌انداز را ارائه نمايد، يكي از ضرورتهاست. لذا در اين مقاله سعی بر آن است ابتدا مشكلات وضع موجود در اين زمينه تشريح شده و سپس ديدگاه‌هاي نظري مربوط نيز ارائه گردد و در نهايت ارتباط بين فصل يازدهم قانون مديريت خدمات كشوري در اين راستا در قالب نتيجه‌گيري مورد بررسي قرار گيرد. برای دانلود روی ضمیمه کلیک نمایید
مديريت عملكرد بنيان تحقق چشم‌انداز بيست ساله
